کسی به مرحوم علامه امینی که رضوان خدا بر او باد، گفت: آقا چه خبر است که شیعه این همه هیاهو راه می اندازد ایام محرم، دسته جات و سینه زدن و زنجیرزدن و طبل و دوقل و علم و کُتَل و اینها چه خبر است؟
علامه امینی یک جوابی داد خیلی قشنگ، گفت: ما در غدیر هیاهو نکردیم، غدیر را تحریف کردند، بعضی ها گفتند: «من کنت مولاه فهذا علی مولاه» یعنی اظهار دوستی
یعنی پیغمبر(ص) گفت: هر که من دوستش هستم، علی هم دوست او هست، اظهار دوستی؟
صد و بیست هزار نفر را پیغمبر(ص) در گرما نگه دارد، یک ساعت و نیم برایشان حرف بزند، آنهایی که جلو رفتند بازگردند، آنهایی که عقب مانده اند، برسند،
آن وقت بعد از این همه، پیغمبر(ص) عاقلِ حکیم بگوید: آقایان، أیها الناس هرکس که من دوستش هستم، علی هم با او دوست باشد، هیچ عقلی این را می تواند بپذیرد؟
مرحوم علامه امینی گفت که: شیعه در غدیر سروصدا نکرد، هیاهو راه نینداخت، آن جمله را تحریف کردند، ترسیدیم اگر در عاشورا هم هیاهو به راه نیاندازیم و سر و صدا نکنیم، این را هم تحریف بکنند
گوید: امام حسین(ع) نعوذ بالله تب کرد و مُرد، این را هم تحریف بکنند، لذا آنقدر آمدیم سروصدا کردیم و بر سروصورت زدیم، که عالم بفهمد که ظلمی رخ داده است، یک فاجعه ای رخ داده، یک شهادتی بوده، آن هم با آن مظلومیت.
